چون مردم لیلیش بدیدند

بر وی دم مردمی دمیدند

قیس و لیلی ز هم بریدند

دیدند ز فرقت آنچه دیدند

چون قوم وی این صفت بدیدند

در طعنه وی زبان کشیدند

این واقعه را چو قوم دیدند

مضمون مثال را شنیدند

خدام ز هر طرف رسیدند

خوان ها پی نزلشان کشیدند

آنان چو جواب او شنیدند

وآزار عتاب او کشیدند

ناگاه ز گرد ره رسیدند

جمعی و به گردش آرمیدند

یکدیگر را دگر ندیدند

هر یک به زمینی آرمیدند

ناگاه به روضه ای رسیدند

وز دور جماعتی بدیدند

آن دم که به پیش هم رسیدند

یکدیگر را تمام دیدند

چون اهل حی آن خبر شنیدند

بر خود همه جامه ها دریدند

افتاده به خواریش چو دیدند

فریاد و نفیر برکشیدند

در هر قدمی که می بریدند

صد ناله ز درد می کشیدند

چون خاک وی آهوان بدیدند

در چشم سیاه خود کشیدند

بسیار جفای زن کشیدند

در هیچ زنی وفا ندیدند

چون بهتر ازین صدف ندیدند

از بهر تو این صدف گزیدند

از ما چو نسیه دل خریدند

خط ها بر گزه از آن کشیدند

هر یک به اشارتی دویدند

کردند بیان چنانکه دیدند

آنان که به ره بسی دویدند

جز حیرت خود رهی ندیدند

آنان که به ره بسی دویدند

جز حیرت خود رهی ندیدند