اوقات زایران همه میمون شد از لقاش

الفاظ شاعران همه موزون شد از ثناش

معلوم شد که نیک عزیزست جرم زر

زیرا به زر بود همه آفاق را عطاش

گربه ز زر به نزد کفش جوهریستی

[...]

ای اهل فضل را به قدوم تو انتعاش

بر آستان تو من و اقبال خواجه تاش

تیغ بلارک ار چه ز گوهر توانگرست

همواره هم ز پهلوی کلکت کند تراش

از دست بندگان تو هر لحظه می‌چکد

[...]

مطرب مکن ز صافی آواز انتعاش

چون زلف بی شکن بود آواز بی خراش

شاهی که نه فلک،چو بساطی ست زیر پاش

ایزد عطا نموده به سر، تاج انماش

سایند سروران، به درش جبههٔ نیاز

داده است سروری، به همه سروران خداش

تا دست صنع بافت قماش وجود خلق

[...]

افکنده این قضیه بر اجسام ارتعاش

بر دوست جان فزا شده از خصم دلخراش

حافظ ز دور ناظر و گوید ز صدق فاش

گو زاهد زمانه و گو شیخ راه باش