دختر طبعم از سخن رشته به گوهر آورد

بهر طراز مدحت دخت پیمبر آورد

دختر از این قبیل اگر هست هماره تا ابد

مادر روزگار، ای کاش که دختر آورد

آورد از کجا و کی مادر دهر این چنین

[...]

طبع شرر فشانم ار شعله ی آذر آورد

بلبل نطقم از کجا طبع سمندر آورد

بلبل آن گلم که پیوسته زبوی سنبلش

باغ بهشت را خداوند معطّر آورد

آنکه خدای اکبرش خلق نموده تا مگر

[...]

خواهد اگر، به جلوه آن روی منوّر آورد

آینه ی جمال خورشید مکدّر آورد

جز رخ و زلف و قامت معتدلش در این جهان

کس نشنیده سرو را، سنبل و گل بر آورد

برگذرد، به هر زمین با قد و قامتی چنین

[...]

دلبر من به چهره چون زلف معنبر آورد

مهر نخوشه جا دهد مه به دو پیکر آورد

میوه ندید سرو را کس به جهان تو بوالعجب

از چه گلی که سرو تو میوهٔ شکّر آورد

صد ره اگر بری سرم شعلهٔ شمع پیکرم

[...]