شب که جهان است پر از لولیان

زهره زند پرده شنگولیان

بیند مریخ که بزم است و عیش

خنجر و شمشیر کند در میان

ماه فشاند پر خود چون خروس

[...]

از رخ او آتش موسی عیان

از دم او معجز عیسی بیان

بنده او جمله کروبیان

مجلس او مجلس روحانیان

حمله نمودند سلانیکیان

جانب «‌یلدز» چو هژبر ژیان

بخت تو باشد علم کاویان

ملک تو ماننده ملک کیان

مدت چندیست که ایرانیان

هیچ نه بینند ز من جز زیان

نیست چو سامع چه کنی با بیان

با که نهی صحبت خود در میان