وصف نبات است نمودن قیام

بر در قیوم جهان بر دوام

خشت زر پخته ده و سیم خام

تا که بود قصر تو فردا تمام

دین تو را تا شود ارکان تمام

روی نه از خانه به رکن و مقام

واله و حیرت زده و مستهام

خنده زنان گریه کنان می خرام

نادره کبکی به جمال تمام

شاهد آن روضه فیروزه فام

تیزرو و تیز دو و تیز گام

خوش پرش و خوش روش و خوش خرام

بسته حروفش تتق مشکفام

«حور مقصورات فی الخیام »

پادشه ملک صباحت که بود

هم به صفا پادشه وهم به نام

گلبن گلزار سیادت که داشت

سرو حسد بر قد آن خوش‌خرام

ناگهش ایام ز بامی فکند

[...]

گلبن گلزار سیادت که بود

زبدهٔ سادات ذوی الاحترام

بلبل بستان قرائت که داشت

بهره ازو سامعه خاص و عام

میر صفی گوهر اختر شعاع

[...]

چون نه ز ابعاد نشان بود و نام

قابل ابعاد که بود و کدام

شام سیاهی که دو عالم تمام

گم شده بودند در آن تیره شام

جان به حیل می‌کند اینجا مقام

جسم که باشد که بود تیزگام

وای که هرچه بکنم اهتمام

جز بن این شیشه نیابم مقام

خواجه خرامنده به سد احترام

صوف و سقر لاط به دست غلام

خواجه به خواب است که خوابش حرام

زان ندهد باز جواب سلام

موی سفید از اجل آرد پیام

پشت خم از مرگ رساند سلام

چنان راغب مشو در جستن کام

که از نایافتن رنجی سرانجام

شمع فروز حرم احترام

نامیه سوز چمن انتقام

وه که بر این طایفه ناتمام

لطف حلال است و سیاست حرام

آینه صبح فرو بر بشام

این قدح شیر بر افکن ز بام