منت تو گردن من بنده را

سخت بیکبار گران بار کرد

بنده مدیح تو بمقدار گفت

جود تو احسان نه بمقدار کرد

قیمت شعر از تو بیآموختست

[...]

پیر چو بر راستی اقرار کرد

راستی‌اش در دل شه کار کرد

هرکه نه بر حکم وی اقرار کرد

چرخْ سرش در سر ِ انکار کرد

زی پدرش رفت و خبردار کرد

تا پدرش چارهٔ آن کار کرد

صحبت این خاک ترا خار کرد

خاک چنین تعبیه بسیار کرد

مهر سحر گردی بسیار کرد

بر سر این کشته بسی کار کرد

سردی از آن جمع دروکار کرد

نغمه رمزی به نفس یار کرد

‎بحر مرا مرده چو انگار کرد

‎از سرِ خود رفع چو مردار کرد

هستی ما آنکه پدیدار کرد

نقش تو گل صورت من خار کرد