اذا ما الطیر غنت فی‌الصباح

اجب داعی معاطاة الملاح

هوا پر خندهٔ شیرین صبح است

بیار آن گریهٔ تلخ صراحی

ارق فضلاتها فالارض عطلی

[...]

ز اشک و گریهٔ‌ تلخ صراحی

شکرخنده زده مشتی مباحی

گشاده چار رگ از لب صراحی

شده خون در تن از مستی مباحی

هزاران زاهد زهد صلاحی

ز تو خونش مباح و او مباحی

چو دستان برکشد مرغ صراحی

برآید نوحهٔ مرغ از نواحی

قدح در ده که چشم مست خوبان

قد اتّضحت لنا ای اتّضاح

الا والله لا اسلو هواهم

[...]

چو دستان برکشد مرغ صراحی

برآید نوحهٔ مرغ از نواحی

دمیده مرغزارش بر جوانب

شکفته لاله زارش در نواحی

ز شبنم لاله را خوی در بناگوش

ز باران غنچه را می در صراحی

غزیر الدمع من عین السواقی

[...]

شبی روز از در عشق و صباحی

به وصلش یا رب از هجران فلاحی

ز آن دایم اگر با افتتاحی

ز من کن گوش نیکو اصطلاحی