بگو تا آخر کارم چگونست

که نفس من در اینجاگه زبونست

حقیقت وصل کل در اندرونست

نداند هیچکس کین سر چگونست

ز مائی و منی ابلیس چونست

نمیبینی دلش بر موج خونست

که میداند که این اسرار چونست

معیّن شد که عقلت در جنونست

که میداند که سرّ لا چگونست

اگرچه هم درون و هم برونست

نچندان وصف بیچون و چگونست

نمیدانند کو در اندرونست

چو نور یارم اندر اندرونست

مرا در هر معانی رهنمونست

بدو گفتم شنفتم حال چونست

کز این اندیشه جانم پر ز خونست

تو میدانی که یارت در درونست

ترا بر جزو و بر کل رهنمونست

همه عشقست اگر دانی که چونست

حقیقت عشق اینجا رهنمونست