به دل با درد هجرانم نتابی

چو بازآیی مرا دشوار یابی

ز بختی تیره چون شوریده آبی

به بختی نامور چون آفتابی

هر آنگاهی که دل از من بتابی

چو بازآیی مرا دوشوار یابی

دل از کینه به سوی مهر تابی

مرا جویی به صد دست و نیابی

تو مخموری و از می سر بتابی

هر آن گاهی که بوی می بیابی

به دل هر دم همی کردی خطابی

به سوز جان همی کردی عتابی

نگر تا روی را از من نتابی

که تا آیی مرا زنده نیابی

اگر نه زود نزد من شتابی

چو بازآیی مرا زنده نیابی