زهی دیدار تو فال سعادت

ترا می زبید آیین سیادت

همه اقبال تو توحید و سنّت

همه افعال تو عدل و عبادت

سرای شرع را از تو عمارت

[...]

همیشه تازمین وآسمان باد

شکوه پادشاه کامران باد

سرشاهان پناه تاجداران

که ازملکش تمتّع جاودان باد

سرتیغش جهانراجان ستان شد

[...]

دعاگو را توقّع بود صدرا

که چون عمری ترا دمساز گردد

بصد ترتیب و تشریف و نوازش

ز دیگر بندگان ممتاز گردد

چو دارد مایه از خاک جنابت

[...]

اگر در حیّز عالم کسی هست

که همّت بر کرم مقصور دارد

نباشدجز شهاب الدّین که طبعش

همه خطّ هنر موفور دارد

زجام لطف او یک جرعه آنست

[...]

اگر چه صدر فخرالدّین کریمست

که کمتر بخششش صد گنج باشد

ولیکن تا بنزد او رسیدن

ز دربانش مرا صد رنج باشد

بجز در شهر ری جایی ندیدم

[...]

خطی زاری بسی ناخوشتر از ریش

که الحق جز ستردن را نشاید

بخطّ نیکوان ماند خطت راست

نه زان معنی که راحت می فزاید

از آن معنی که هر امسال تا پار

[...]

بزرگا سرورا از روی انعام

ببخشش فرق کن نیک و بد شعر

چو ندهی کاغذ زر شاعرانرا

بده آخر بهای کاغد شعر

فلک قدرا من آن دیدم زجودت

که عشر آن زبحر و کان نبینم

چو بینم روی تو یادم نیاید

اگر هرگز خور رخشان نبینم

چون من در آرزوی خدمت تست

[...]