بلند آن سر که او خواهد بلندش

نژند آن دل که او خواهد نژندش

گرت عزت دهد رو ناز می‌کن

وگر نه چشم حسرت باز می‌کن

مبادا آنکه او کس را کند خوار

[...]

بود نقش دل هر هوشمندی

که باشد نقشها را نقشبندی

یکی از غرب، رو در شرق کرده

یکی در شرق کشتی غرق کرده

یکی حرف سعادت نقش بسته

یکی سر رشته دولت گسسته

شده گرم از یکی، هنگامه روز

[...]

خبر داری که سیاحان افلاک

چرا گردند گرد مرکز خاک

چه می خواهند از این محمل کشیدن

چه می جویند از این منزل بریدن

ازین آمد شدن مقصودشان چیست

[...]

بلی نبود در این ره ناامیدی

سیاهی را بود روز سفیدی

ز صد در گر امیدت برنیاید

به نومیدی جگر خوردن نشاید

توئی آن دست پرور مرغ گستاخ

که بودت آشیان بیرون از این کاخ

چو از آن آشیان بیگانه گشتی

چو دونان جغد این ویرانه گشتی

بیفشان بال و پر ز آمیزش خاک

[...]

کمال حسنش از اندیشه بیرون

ز حد عقل فکرت پیشه بیرون

ز آب خرد ماهی خرد خیزد

نهنگ آن به که با دریا ستیزد

لعاب عنکبوتان مگس گیر

همائی را نگر چون گرد نخجیر

زیانکاران که جنس جان فروشند

چنین جنسی عجب ارزان فروشند

به چشم خویش دیدم در گذرگاه

که زد بر جان موری مرغکی راه

هنوز از صید منقارش نپرداخت

که مرغ دیگر آمد کار او ساخت

حریفان باده ها خوردند و رفتند

تهی خمخانه ها کردند و رفتند

ز کم خوردن کسی را تب نگیرد

ز پر خوردن به روزی صد بمیرد

عزیزان را کند کید زنان خوار

به کید زن مبادا کس گرفتار

آنچه دیدی برقرار خود نماند

و آنچه بینی هم نماند برقرار

چو باید رخت در منزل نهادن

نباید بر سر پل ایستادن

غم دین خور که دنیا غم نیرزد

عروس یک شبه ماتم نیرزد

اگر عیش است صد بیمار با اوست

و گر برگ گلی صد خار با اوست

کجا آن گوشه دنیاش خواندند

گهی پرویز و گه کسراش خواندند

چو در راه رحیل آمد روا رو

چه پرویز و چه کسری و چه خسرو

کجا جمشید و افریدون و ضحاک

[...]

دو روزه عمر اگر دیر است اگر زود

چنان کش بگذرانی بگذرد زود