درست روزی، کآن شهریار اعلان داد

یگانه دختر ناکام من، ز مادر زاد

تمام مردم، دلشاد مرگ استبداد

من از دو مسئله خوشحال و خرم و دلشاد

چه گویمت من ازین انقلاب بدبنیاد!

که شد وسیله‌ای از بهر دسته‌ای شیاد!

چه مردمان خرابی، شدند از آن آباد!

گر انقلاب بد این، زنده باد استبداد