ز بیم نهیب تو آن خیل دشمن

چو در جنگ گوران پلنگان بربر

سپاه تو افتاده در خیل دشمن

چو شیران جنگی چو ثعبان تندر

سر نیزه آلوده از خون عدوان

سر خصم آلوده از خون خنجر

دویدند نزدیک تو خاکبوسان

همه خورده خاک و همه برده کیفر

گرفته است کافر گذر بر مسلمان

کز آهنگ کافر در این شهر بگذر

بر آن صلح کردی که چون بازگردی

کنی جنگ با کافر شوم بی فر

ایا پادشاهی که نیکوتر آمد

ز مخبرت منظر ز منظرت مخبر

رهاند از تو کافر عدو را ولیکن

رهاندی تو مر مؤمنان را ز کافر

اگر بنده هر سال ناید بخدمت

تو آن علت از ذلت بنده مشمر

مرا بود در خدمت او همیشه

تهی دل ز تیمار و پر کیسه از زر

کنون کم بداده است فرمان رسیدم

بنزد تو ای میر پاکیزه گوهر

هوای تو با جان پاکیزه بستم

گشادم ز مدح تو بر دل دو صد در

الا تا بود در جهان آذر و گل

الا تا که آزار باشد ز آذر

رخ دوستان تو بادا پر از گل

دل دشمنان تو بادا پر آذر

الا یا مشعبد شمال معنبر

بخار بخوری تو، یا گرد عنبر؟

نه روحی، ولیکن چو روحی مصفا

نه نوری، ولیکن چو نوری منور

چو آرام گیری هوای تو بی جان

[...]

چو بشنید فرخنده عید پیمبر

که روزه ز گیتی برون برد لشکر

یکی تاختن کرد تا در شریعت

کند تازه آیین و رسم پیمبر

بیفتاد در تاختن نعل اسبش

[...]

عزیزست و پاینده دین پیمبر

به پیروزی شاه فرخنده اختر

سرافراز سلجوقیان شاه مشرق

ملک ناصرالدین ملک‌زاده سنجر

جمال است از او اصل را تا به آدم

[...]

بر آمد ز چرخ معالی دو اختر

فزون گشته در عقد شاهی دو گوهر

از این هر دو گوهر هدی شد مزین

وزین هر دو اختر جهان شد منور

بیفزود در نسل خوارزمشاهی

[...]

جهان ظفر پادشا بو المظفر

که رایت اسلام ازو شد مظفر

سپهدار اسلام ، اتسز ، که نامش

بیافزود آرایش مهر و منبر

خداوند دین و خداوند دولت

[...]

زهی قدرت از عالم فکر برتر

وجود تو بر فرق ایام افسر

جلال تو از فکرت عقل بیرون

کمال تو از مدرج وهم بر تر

بانصاف تو زنده جان شریعت

[...]