زچشم سیاهی نگاهی مرا بس

نگاهی ز چشم سیاهی مرا بس

چراغ مه ار شعله ور نیست امشب

دراین انجمن شمع آهی مرا بس

دراین قصر فیروزه مهر گستر

[...]

نه تنها ظهور صفاتت بذاتست

که آئینه روی ذاتت صفاتست

کتاب کمالت که اوراق فضلست

یکی فرد از آن دفتر کایناتست

بیک جرعه صد مرده را زنده سازد

[...]

کسی کان غم دلستانی ندارد

چو جسمی بودآنکه جانی ندارد

چه پرسی زنام و چه پرسی نشانش

کسی را که نام و نشانی ندارد

بجز تیر حسرت چه حاصل کسی را

[...]

مرا اتفاق از هجوم مخالف

زمانی توقف نشد در مواقف

اگر چه توقف نشد حاصل اما

ز سر مواقف شدم جمله واقف

کسی کو دلش شد چو آئینه صافی

[...]