به میدان کین چون درآید زجای

بدو رسته بینی همان هشت پای

دهل های بسیار و کوس و درای

دف و چنگ و افغان شیپور و نای

هرآن کو بلا را بجنبد زجای

به نیروی دادار گیتی خدای

بفرمود تا راست کردند جای

گروهی نشستند با کدخدای

وزآن پس زمین بینی و سبزجای

درختان بسیار در وی به پای

همه سر به سر هوش و فرهنگ و رای

زبانش پر از آفرین خدای

چنانشان بگیریم از ایدر به جای

که نه سر شناسند یکسر نه پای

همان مهد زرین و پرده سرای

ببرد و نماندند چیزی به جای

چو یزدان به همت شود رهنمای

تو بی همت اندر زمانه مپای

به دامادی کید کردند رای

بدین در چه گوید کنون کدخدای

که ای کید هندی بگردان خدای

که او قادر و داور و رهنمای

یکی گرزدار از نژاد همای

به راهی که جستیش بودی به پای

سپهدارشان بود رزم آزمای

کزو بود گاه نکویی به جای

درفشی پس پشت پیکر همای

همی رفت چون کوه رفته زجای

همه برگذشتند زیرهمای

سپهبد همی داشت برپیل جای

چو نیکی نمایدت کیهان خدای

تو با هر کسی نیز نیکی نمای

که در عهد کیخسرو پاک رای

شما را نباشد بدین مرز پای

مگر پاک یزدان بود رهنمای

برآرم من این حصن و باره ز پای

به اسپ تکاور بیاورد پای

برانگیخت بر سان آتش ز جای

بگفت این و انگیخت اسبش ز جای

به دستش یکی نیزه جان ربای