ورا چار فرسنگ بالا بود

یکی فرسخش نیز پنها بود

زن ار چند در کار دانا بود

چو مردی کند سخت رسوا بود

جوانی کند پیر رسوا بود

نه آیین و نه رسم دانا بود

هزارش سرار صوف بالا بود

درازی او همچو پهنا بود

بصوف آستر که زوالا بود

گهی او فراویز کمخا بود

در قیامت نیز این غوغا بود

یعنی آن جا نه تو و نه ما بود

خداوند این خیمه ترسا بود

به آیین و دین مسیحا بود

پسر دختر شاه بطحا بود

فروغ جهان بین زهرا بود

کلیسای حافر درآنجا بود

که چون قبله ی مرد ترسا بود

مرا کیش و راه مسیحا بود

در این مرز پیوسته ام جا بود