ای رخ تو بهار و گلشن من

همچو جانست عشق در تن من

راست چون زلف تو بود تاریک

بی رخ تو جهان روشن من

همچو خورشید و ماه در تابد

[...]

هیچ وزری نه زان به گردن من

صاحبش دست زد به دامن من

آتشی عشق زد به خرمن من

که دل وجان بسوخت درتن من

خون دل بسکه ریختم از چشم

لاله زاری شده است دامن من

غم عالم گرفته جا گوئی

[...]

عشق زد آتشی به خرمن من

بود روئینه تن عجب تن من

نیشترها ز مژه زددلدار

به دل همچو چشم سوزن من

چشمم از بس که خون فشان گردید

[...]