نفسی کز تو بگذرد آن رفت

در پی آن نفس نه بتوان رفت

جان به خلوت سرای جانان رفت

دل سرمست سوی مستان رفت

آفتابی به ماه رو بنمود

گشت پیدا و باز پنهان رفت

مدتی زاهدی همی کردم

[...]

یار ما رفت گوییا جان رفت

جان چه قدرش بود که جانان رفت

عمر ما بود رفت چه توان کرد

در پی عمر رفته نتوان رفت

هر که با ما دمی نشد همدم

[...]

هر کجا هدهد سلیمان رفت

به پر و بال مور نتوان رفت