کی بود؟ کی؟ که در آیم ز درت

همچو زلف تو در افتم ببرت

تا که از بوسه بتاراج دهم

شکر ننگت و تنگ شکرت

آه کز زلف تو آمیخت دلم

[...]

سرمه چشم جهان خاک درت

طوق جان حلقه بند کمرت

کی سزد دلق مرقع به برت

در ته دلق گره کرده زرت

بس بود بسته به خدمت کمرت

گو مرس دست به همیان زرت

یک بلا یا دو گر آمد به سرت

داشت ایمن ز هزار دگرت

بهتر از کشتی پر مال و زرت

خوشتر از افسر زرین به سرت

یافت تاج شرف سجده سرت

زیور گوهر خدمت کمرت

«ولقد کرمنا» تاج سرت

«وحملناهم » رخش سفرت

سازد ارد دست نگیرد سپرت

دوزخ آماج سهام شررت

هنری نی که دهد گنج زرت

هنری از دل و جان رنجبرت