ای بزرگی که پایه قدرت

همچو خورشید بر فلک سوده ست

مفلس از جود تو غنی گشته ست

رنجه از جاه تو برآسوده ست

صیقل عدل تو به تیغ هنر

[...]

محتشم زاد و محتشم دوده ست

به همه وقت محترم بوده ست

هر کجا عدل روی بنموده‌ست

نعمت اندر جهان بیفزوده‌ست

زانکه در تربه سیّد آسوده‌ست

تا نیابت به شیخ فرموده‌ست

گفت هیهات این چه بیهوده ست

هر که گفته ست باد پیموده ست

باز پرسید کین که افزوده ست

حیرت ما کجا و کی بوده ست