بر درِ شه گدای نان خواهد

باز عاشق غذای جان خواهد

آنکه جان بهر خاندان خواهد

کی علی را به جان زیان خواهد

تن بد را بهاش جان خواهد

دل نیک تو رایگان خواهد

گرد ترا دل همی چنان خواهد

که دل از بنده رایگان خواهد

بنده را کی محل آن باشد

کانچه خواهی تو جز چنان خواهد

به سر تو که جان دهد بنده

[...]

لیک چون شه نشاط جان خواهد

وز پی خنده زعفران خواهد

هر که از وصل او نشان خواهد

پر سیمرغ و آشیان خواهد

وانکه نور جمال او طلبد

خسرو چارم آسمان خواهد

آنکه از وصل او زیان بیند

[...]

هر چه خواهی تو ایزد آن خواهد

وین مراد دلت به جان خواهد