عشق کو، تا خرد بر اندازد

عود شوقی به مجمر اندازد

درد را در دلم بپالاید

عافیت را به بستر اندازد

مرغ جان را ؛ برد، بباغ گلی

[...]

صاحبا عید بر تو میمون باد

عید نیز از رخت همایون باد

هر متاعی که ملک تهنیت است

نزد روز و شب تو مرهون باد

آستانت پناه دورانست

[...]

صبحدم کز دریچه ادراک

نگرستم به ساحت افلاک

شاهد طبع خویشتن دیدم

رسته از قید آب و آتش و خاک

بند برقع گشاده و سرمست

[...]

چیست آن جوهر هدایت فن

آسمان مولد و زمین مسکن

شوخ آیینه روی روشندل

رند ژولیده موی تر دامن

سوزش در حراست رشته

[...]

کردم ز شراب ناب توبه

وز گفته ناصواب توبه

میساختمش بباده ممزوج

بی خستگی از گلاب توبه

در لفظ شراب چون بود آب

[...]

ای دل راهزن که از عرشم

به حضیض ثری فرستادی

ای ستم دوست کز در خلدم

به مضیق بلا فرستادی

ای غلط سیر کز ره قدسم

[...]

گر به دل خوش غنودمی چه غمستی

بی غم اگر شاد بودمی چه غمستی

اینکه بچندین حیل سبک شوم از غم

غم به غم ار در فزودمی چه غمستی

این که بسودم بدیده کحل رعونت

[...]