قمری دارم کین چشم نهان خانه اوست

دل و جان عاشق آن نرگس مستانه اوست

من ازان یار چه گویم؟ که عجب دلداریست!

شمع جانست و جهان عاشق و پروانه اوست

قصه عشق غریبست و نشاید گفتن

[...]

چشم پر خون، صدف گوهر یکدانه اوست

دل هر کس که شود زیر و زبر خانه اوست

لیلی وحشی ما را نبود خلوت خاص

روز هر کس که سیه گشت، سیه خانه اوست

هر دل خسته که خون می چکد از فریادش

[...]

می عشق است که عالم همه میخانهٔ اوست

خرد پیر، خراباتی دیوانهٔ اوست

همه جا جلوه گه لیلی صحرایی ماست

هر کجا چشم غزالیست سیه خانهٔ اوست

یارب آن لعل شکرخا همه جا نوشش باد

[...]

فارغ از کعبه و از بتکده دیوانهٔ اوست

دل دیوانهٔ او کعبه و بتخانهٔ اوست

حرم و دیر تفاوت نکند عاشق را

هر کجا می‌نگرد جلوهٔ جانانهٔ اوست

گرچه عالم هم از کون و مکان افسانه است

[...]

طرفه حالی است که آن شوخ پری رو به کسی

روی ننموده و عالم همه دیوانهٔ اوست

هرکه بینم به رهی در پی او می‌افتم

زانکه دانم همه را راه به کاشانهٔ اوست

من به فکر تو و سرگرم نصیحت ناصح

[...]

فارغ از کعبه و از بتکده دیوانهٔ اوست

دل دیوانهٔ او کعبه و بتخانهٔ اوست