حلقه بر در زد که مرغ دام کو

رهبر عالم شه بسطام کو

می فراوان است اینجا جام کو

دُرد و دردش هست درد آشام کو

ای که می گوئی دمی آرام گیر

با چنین دردی مرا آرام کو

گر نشان و نام می جوئی مجو

[...]

گفت اینک دانه پیدا دام کو

اندرین جوع البقر آرام کو

آن معربد خوی درد آشام کو؟

باده‌ی ما را، حریف جام کو؟