چون کلام الله را بر چوب دید

کرد با اصحاب خود گفت و شنید

عاقبت از ظلم و جور آن پلید

گشت ذوالنّورین کشته روز عید

این خبر چون پور بوسفیان شنید

گفت واویلا خلیفه شد شهید

گاه جید و گاه دید و گاه عید

گاه پیر و کرده عالم را مرید

هست نام من محمّد ای سعید

شد فریدالدّین لقب از اهل دید

علم معنی آمد و احمد شنید

گفت با حیدر نبی در عین دید

این چنین ره را نبیّ الله دید

این حقیقت را همه از حق شنید

بود او در عصر هارون الرّشید

شرع احمد را نهان از خلق دید

چون که هارون این سخنها را شنید

نعره‌ای زد گفت با خود کای رشید

گفت در ایّام صادق روز عید

شیخ بسطامی به پیش او دوید

چونکه هارون این معانی را شنید

پیش آن شه خویش را بی‌خویش دید

خود ز چشم او همه خون می‌چکید

زآنکه او منصور را کرده شهید

چون بحدّ چارده اندر رسید

خود پدر او را بجان می‌پرورید

شه باستقبال او بیرون دوید

در جبین او زمعنی نور دید

علم دین و علم معنی خواند و دید

جمله گلهای حقایق را بچید

گفت دو چیز است کارت ای مرید

تا شوی تو گنج معنی را کلید

لیک گوش کس نیارد این شنید

هست این اسرار من در جان دوعید

غیر ازین چیزی نمی‌باید شنید

زآنکه این معنی رهی دارد بعید

شاهزاده چون کلام او شنید

مدّتی در علم می‌جستی مزید

مدتی خود را باین معنی ندید

عاقبت او گفت پیر خود شنید