اصل روغن ز آب افزون می‌شود

عاقبت با آب ضد چون میشود

چون ز کُه آن لطف بیرون می‌شود

آبها در چشمه‌ها خون می‌شود

جسم از جان روزافزون می‌شود

چون رود جان جسم بین چون می‌شود

هردم از عشقت دلم خون می شود

خون دل از دیده بیرون می شود

روی من چون کهربا گشت از غمت

وز سرشکم باز گلگون می شود

گرچه یادم بر دلت کمتر بود

[...]

اندرونها جمله کانون می‌شود

دود از دلها به گردون می‌شود