دیگر آن باشد که جوید وصل دوست

وانکه از دشمن حذر کردن نکوست

بهترین چیزها خلق نکوست

خَلق خُلق نیک را دارند دوست

اول از دشمن که او استیزه روست

وانگهی از صحبت نادانِ دوست

این صورها صورت استاد اوست

از برون پرده این صورت نکوست

هرچه آن شاه باشد آن اوست

مغز باید تا برون آید ز پوست

پادشاه جمله مسکینان هم اوست

مغز شاهان اوست، ایشان جمله پوست

چون در این و آن شود پیدا هم اوست

هر دو یک سیب است بی شک مغز و پوست

چونکه خود سازد یقین داند که اوست

از چه این کلی زبانها گفتگوست

آنچنان محبوب بود از عشق دوست

کورها دیگر نکرده مغز و پوست

عشق مغزی مینماید سوی دوست

تو بماندی در میانه جمله پوست

راز خود را گفت کلی پیش دوست

مغز گشته لیک نه مغز ونه پوست