قرب یک میلی به بیرون بیش و کم

دست در دست محمّد داشت هم

ای تو مردود خدا و خلق هم

همچو کوران منکر شاه کرم

گفت پیغمبر اجازت کی دهم

ز آنکه جانی در درون این تنم

آن چنان می خور که ازدل بردغم

نه از آن می خور که گردی متّهم

گفتگوئی بود خوش ما را بهم

از مقامات صحابه بیش و کم

بعد از آن گفتا که شو فارغ ز غم

ما چو موسائیم و چون هارون بهم

گاه جود و گاه همّ و گاه غم

گاه بوده در معانیها کرم

گاه طوفان گاه باران گاه نم

گاه اندر جوش معنی همچویم

گاه جام و گاه باده گاه خم

گاه در جای رسول او گشته گم

گاه آدم گاه نوح و گاه دم

گاه بر لوح محمّد چون قلم

شهر من تون است و نیشابور هم

در زمین طوس گشتم محترم

یار احمددان و حیدر را بهم

یارت ایشانند از حق محترم

گر روی این ره بخلقان کن کرم

وآنگهی بیرون کن از ذاتت ستم

گر روی این راه با یاران بهم

من ترا خرگاه در کرسی زنم

پیش ما باشد جحیم و خلد هم

پیش ما باشد معانی جام و جم

بعد از آن گفتا که یا خیرالامم

در دو عالم بوده‌ای تو محترم

در حق تو قول دشمن نشنوم

خصم را از بیخ و از بن برکنم

هست خاموشی عدم اندر عدم

رو درآ در وادی او همچویم

هر کرا خواهد بسوزد دم بدم

زانکه او حاکم بود بر بیش و کم

هر کسی بابی گرفته از کرم

باب او دارم ندارم هیچ کم