هر طلسم خوف را خواهی شکست

هر که حق باشد چو جان اندر تنش

در ره حق تیز تر گردد تکش

گرم تر از برق خون اندر رگش

زندگانی هر زمان در کشمکش

عبرت آموز است احوال حبش

اصلشان‌افراشته‌، لیکن دیوخوی

بیوفا طبع و هوسران و دوروی

تندحس و زود رنج و گرم‌جوش

بی‌تفکر، کم‌خرد، بسیارهوش

هر که‌ دیدی آن جمال و زیب و فر

فتنه گشتی بر چنان بالا و بر

آدمی گفتی فری بر خالقش

ور پری دیدیش گشتی عاشقش

بسته برگردونه چون کاو خراس

ز او ندارند ایچگون بیم و هراس

ربش گشت‌از چرم گردون شانه‌اش

وز مهاری بینی شاهانه‌اش

شاه را دیدند با رمحی بلند

پیش خرگاهی ز جلد گوسفند

بر تن از چرم هژبران جوشنش

آستینش کوته و عریان تنش

در عوض ملک تخارستان و هند

نیمروز و زابل و مکران و سند

باد زانِ پادشاه و لشکرش

تا ابد آباد بادا کشورش

جزمهندس کاو ببسته‌بار خوبش

مابقی سرگشته اندرکار خویش

چون درشتی کرد با من، کشتمش

قصه کوته گشت، رو در هم مکش