یا بنه این سروری دیگر مکن

یا ز سربازی بنه در سرمکن

رحم بر عیسی کن و بر خر مکن

طبع را بر عقل خود سرور مکن

مصحف و سالوس او باور مکن

خویش با او هم‌سر و هم‌سر مکن

تا نخندد بر تو صد گوهرشناس

ای خزف، همچشمی گوهر مکن

بی غلط، حرفی نیاید بر لبم

آنچه از من بشنوی، باور مکن

تاکنون کردی گنه دیگر مکن

تیره کردی آب، افزون تر مکن

گر بنالم ناله ام باور مکن

این جفا بر جان من کمتر مکن

هان چه گویی این زمان آزرم کن

آفتاب و شمع چبود شرم کن

روسیاهش در بر شوهر مکن

از برای دین پیغمبر مکن