با در منه شهر را برخاستی

می‌شدی در شهر وره می‌خواستی

گفت اگر بت‌روی من اینجاستی

سجده پیش روی او زیباستی

گر ز من او سربریدن خواستی

شهریار از مملکت برخاستی

تا نیابی در فنا کم کاستی

در بقا هرگز نبینی راستی

راه میخواهی اگر از راستی

از ولای مرتضی برخاستی

رو تو راه راست اینک راستی

هم بیابی آنچه از حق خواستی

پیش دانا او امام راستی

پیش نادان دون نوخواستی

گه ثنا گفتیش گه آراستی

گاه از وی قطعهٔ درخواستی

گر نشستی هیچ و گر برخاستی

زو همه لیلی و لیلی خواستی

هر زمان از پیش او برخاستی

خویش از نوع دگر آراستی

چون به سر سبزی بیابم راستی

سر نهم در زردی و در کاستی

چون بروز عید آن میخواستی

کاین جهان خلق را آراستی

چون همه بودی همه میخواستی

شاه بودی بندگی را خاستی

هرکه از وی حاجتی میخواستی

حق تعالی کار او آراستی

شش جهت در سفل آمد راستی

تا شود پیدا در آنجا خواستی

راست برگو گر تو مرد راستی

تا ازین جوهر چه معنی خواستی

گر تو جوهر از شه جان خواستی

کار خود در هر دو کون آراستی

گر سران را بی‌سری درواستی

سرنگونان را سری درواستی

از برای شرح آتش‌های غم

یا زبانی یا دلی برجاستی

یا شعاعی زان رخ مهتاب او

[...]

گر حجاب از جانها بر خاستی

گفت هر جانی مسیح‌آساستی

مجلس و مجمع دمش آراستی

وز نوای او قیامت خاستی