عقل گوید جبه و دستار کو

عشق گوید خانه خَمار کو

گفته بودم یار گیرم یار کو

در جهان اکنون ز یار آثار کو

یار در عالم نمی بینم بسی

وین زمان جز صحبت اغیار کو

پیش ازین بودی مگر مهر و وفا

[...]

جز به سویت پای را رفتار کو

جز به رویت دیده را دیدار کو

بیزبان گویم ولی هشیار کو

آنکه فهمد بی سخن اسرار کو

دوستان زنجیر زلف یار کو

سلسله آن گیسوی طرار کو

می کند می سازد این معمار کو

اینهمه خوابند آن بیدار کو