بلبلان رفتند از گلزارها

جای گلها سر کشیده خارها

با سر زلف تودارم کارها

با دلم از بس کندازارها

من سر زلف تو گیرم تا شود

بر دلم آسان همه دشوارها

بوئی از زلف تو باد آورد و ریخت

[...]

تا فرو خوانند در بازارها

بور گردی در بر بیمارها

خفتگان همراز با بیدارها

مست ها رقصنده با هوشیارها

عشق را از صحبتش آزار ها

از دمش افسرده گردد نار ها

لاله ها آسوده در کهسار ها

نهر ها گردنده در گلزار ها

گه پرد آزاد در کهسارها

گه چمد سر مست در گلزارها

دور افتاده ز بزم یارها

خوی کرده با جفای خارها