دلبرم پُر پُرجفا افتاده است

دور ز آیین وفا افتاده است

بر دلم از ناوک بی‌باک او

صد هزاران زخم‌ها افتاده است

در ره عشقش چو من بسیار کس

[...]

باده رندان را شراب کوثری‌ست

گردن مینا در آغوش پری‌ست

از رموز مشکلات زلف او

گر گذشتی بی‌تأمل سرسری‌ست!

انقلاب رنگ فطرت کار نیست

[...]

هر کرا چشم تو صهبا می‌کشد

دست از دنیا و عقبی می‌کشد

از غمت هرکس که افتد بر زمین

مد آهش بر ثریا می‌کشد

بهر دعوا عارضت خورشید را

[...]

در حریم یار گر آری گذر

ای صبا از من به او پیغام بر!

از تو احوال مرا پرسد بگو

بنده خود را ز محنت باز خر!

گر بگوید نقد عشقش صرف کیست؟

[...]

هرچه جز عشقش مرا عار است و بس

مدعا از یاری‌ام یار است و بس

نیست بار دیگری بر دوش من

قامت خم زیر این بار است و بس!

کی رسم در وصل او از بخت بد

[...]

تا نگه از چشم حیران کرده‌ایم

خانه آیینه ویران کرده‌ایم

عالمی ما را مسخر شد مگر

یاد انگشت سلیمان کرده‌ایم؟!

خویش را در محفل بزم ادب

[...]

عارضت خورشید اوج دلبری

صورتت رشک بتان آزری

برهمن بیند اگر زلف تو را

کافرم گر نگذرد از کافری!

در شب زلفت دلم ره گم کند

[...]

یک دل آسوده در این باغ نیست

لاله‌ای نبود که او را داغ نیست

قتل تیهو بس که کار طغرل است

صلصل و دراج صید زاغ نیست