بود «بوالعنبس » خطیب فحل و شیخ نامور

بر خلایق پیشوا بر مسلمین فرمان روا

روزی اندر مسجد طائف به استدعای خلق

بر فراز منبر تحقیق حکمت کرد جا

نطق ناکرده کمیت فکرتش همچون شتر

[...]

اف بر این دیوان سرا، لعنت بر این دیوان که برد

ظلمشان در ظلمت از مه، نور و از شارق ضیا

مردمی بیرون ز راه مردمی دور از خرد

فرد و طاق از دین پرستی جفت نیرنگ و ریا

راستی گویم سعاتمند و خوش بخت آنکس است

[...]

ملک تجرید است بنگاهم که از روز ازل

عزلت آنجا پیشکار است و قناعت پیشوا

ناگوارستم مزعفر بر سر خوان کسان

زانکه اندر خوان خود آماده دارم سرکبا

راست گفتارم برین معنی نسب دارم دلیل

[...]

کاشکی بودی مرا طبعی چو قلزم در خروش

کاشکی بودی مرا فکری چو مینو با صفا

خامه ای از ارض طولش تا محیط آسمان

نامه ای از قطب عرضش تا به خط استوا

تا ستودم ذات پاکت را همی در خورد قدر

[...]

حجت الاسلام کهف الحق ملا ذالمسلمین

کز درخت علم نطقش بار و فکرش بیخ شد

بحر علم و طور حکمت حاجی آقا محسن آنک

فلک دین را لنگر و مهد زمین را میخ شد

آنکه بودی خادمش مریخ و تیر از این سرای

[...]

شاه ایران را برای صید بنخجیر شرف

تیر سهم و کهکشان زه چرخ گردون قوس شد

از زلال کوثر جود شهی در جویبار

نامه ی فردوسی طوسی به از فردوس شد

بحر رحمت آسمان مکرمت شه کامران

خسروی کز برق شمشیرش دل شیر آب شد

آب و نانی داد سگان ری از فضل خویش

تا گرسنه سیر و تشنه از کفش سیراب شد

اب او بی آبرویان را همی افزود آب

[...]

کارهای مملکت از قاف تا قاف ای وزیر

جملگی اصلاح شد جز کار اوقاف ای وزیر

این چه تحقیق است کاندر وی همی باشد سبیل

نان مسکینان بسان باده صاف ای وزیر

قاتل فخر است و سلاخ شرف جلاد حق

[...]

از خطای آسمان تنها نه آن بینی که خلق

کاه را دادند بر سگ استخوان را بر الاغ

زانکه گر با چشم عبرت بنگری بس اعجبست

مشتری در چرخ قاضی بنده در ساوجبلاغ

ای دبیر حضرت ای میری که ذکر خیر تو

آشکارا نزد ترک و دیلم و تازی کنم

آن شنیدم کاین رهی دیری است کاندیدا شده

گر چنین باشد سزد شوخی و طنازی کنم

لفظ کاندیدا چو می باشد به معنی نامزد

[...]

حامی دین پیمبر حاج زین العابدین

ریخت صهبای سعادت در ایاغ مردگان

مکتبی بهر زراعت ساخت در آن ناحیت

تا شود گیتی منور از چراغ مردگان

مردگان مردگان از این سعادت تن زدند

[...]

من نه آن مرغم که صیاد در بندم کشد

در هوای دانه خالی و دام طره ای

نی کتانم کز فروغ خود بسوزاند تنم

بدری اندر چارده یا ماهی اندر غره ای

آفتابی بودم اندر آسمان اقتدار

[...]

ای ز قسطنطین به دارالمک ایران تاخته

صیت دانش در صف کون و مکان انداخته

گه چو ابر اندر بهاران خیمه بر دریا زده

گه چو سیل از کوهساران سوی صحرا تاخته

در گلوی حق پرستان شهد رحمت ریخته

[...]

ملک ایران در دو عهد از دست افغان شد خراب

نام افغان زین سبب در گوش ما شوم آمده

آن یکی در دولت مشئوم شه سلطان حسین

بس خرابیها ز افغان کاندرین بوم آمده

باز در عهد مظفر شه ز افغان شد چنانک

[...]

شاد زی ای شهریار قدر دان کز فضل تو

گشت بازار معارف گرم و پشت دین قوی

قطب عالم باش و خورشید جهان اندر زمین

همچو خط استوا آیین ملکت مستوی

یا امین الحق کهف الخلق شمس المذهب

انت فی دیباجة العلیا طراز المذهب

عش حساما ماضیا فی الدین سیفا قاضیا

فی الوری یا حجة الاسلام یا عبدالنبی

ما همه طفل دبستانیم و تو شیخ طریق

[...]

ای درخت سبز اگر روزی بدست باغبان

اره بیداد بینی سوی دست اره بین

گرنه دستش از تو بودی کی بر آوردی بعمد

از برای قطع پایت دست جور از آستین

افضل الملک دروغی و ادیب زورکی

خان مصنوعی و مستوفی شلتاقی منم

وارث هر مرده از رندی و طراری منم

زائر هر سفره با جلدی و قبراقی منم

نی بتنها دعوی و کبر و دروغ آموختم

[...]

بر نثار خاک راهت ای نگار سنگدل

چند چیز آورده ام کز نامشان هستم خجل

سکر از شکر شراب از شعر و مشک از نوک کلک

لؤلؤ از اشک و زر از رخسار و لعل از خون دل

شکل رملی لام و حاء و باء و طاء و جیم و کاف

با سه نونست و سه عین است و دو همزه با دو قاف