وجه مشموم مجلس و میوه

ساخته از وجه خایهٔ بیوه

بمردن اوفتد زینگونه شیوه

کجا این سر بداند مرد لیوه

شهریاری بود عالی شیوهٔ

در جوارش بود کنج بیوهٔ

هر کسی بر کسوهٔ و شیوهٔ

بر سر هر شاخ همچون میوهٔ

ای جنبش هر شاخی از لون دگر میوه

هر کس ز دگر جامی مستک شده کالیوه

در پرده دو صد خاتون رخساره دریدستند

بر روی زنان هر یک از جفت دگر بیوه

در کامه هر ماهی شستی است ز صیادی

[...]

باغ خود را نچیده گل بیوه

برده سرهنگ هیزم و میوه

باغت ار هست و هیزم و میوه

دور کن قسم مفلس و بیوه

تو به دهقان رها کن و بیوه

گندم و مرغ و قلیه و میوه

الغرض بنده چون زن بیوه

تای پا چارق‌، آن دگر گیوه

نشدی دربدر زن بیوه

شده از مرگ شوی کالیوه