گر یار جفا کند پسندیدهٔ ماست

خاک قدمش چو دیده در دیدهٔ ماست

هر جور و جفا که می کند آن نه ازوست

آن نیز هم از طالع شوریدهٔ ماست

زین گونه که حال ناپسندیدهٔ ماست

حسن رخ او نه درخور دیدهٔ ماست

اومیدی اگر در دل شوریدهٔ ماست

سوداست که در دماغ پوسیدهٔ ماست

آنی تو که شیوه تو برگزیده ی ماست

آنجا که تو را پای بود دیده ماست

بر گوشه خاطر تو گر نگذشتیم

آن از اثر طالع شوریده ماست

روی او آرزوی دیده ماست

مهر او یار برگزیده ماست

خاصه ما و برگزیده ماست

نام او ثبت در جریده ماست

فرزند تو نور دیده ماست

آرام دل رمیده ماست

ز فیض گریه چمن یک بساط چیده ماست

بهار نشئه می حاصل رسیده ماست

چراغ حسن بود روشن از فروغ حجاب

گلی که خنده ندانسته نور دیده ماست

گلی زگلشن عیش گذشته می چینم

[...]

شکرین لعل او مکیدهٔ ماست

کوچهٔ زلف او دویدهٔ ماست

یار ما آمد و صفا آورد

بادهٔ بی غش رسیدهٔ ماست

مزهٔ ما دل کباب بس است

[...]