ندارد کسی طاقت دیدنش

ز بس گریه و سوز و نالیدنش

لب میگزد چو چشم گشایم بدیدنش

خوشتر ز دیدنست مرا لب گزیدنش

لرزان دلمهز بیم جدانیست همچو برگ

ر بنگر ز شاخ لرزه به وقت بریدنش

چندانکه با قدت صفت سرو می کنند

[...]

این ببیند که نباید دیدنش

زین گلستان این بود گل چیدنش

آن که دارم در نظر دامن به کف پیچیدنش

می برد گیرایی از خوانهای ناحق، دیدنش

چون تواند دیده گستاخ من بی پرده دید؟

آن که نتوان سیر دیدن در نظر پوشیدنش

از زمین بوسش دهنها می شود تنگ شکر

[...]

دارم بتی که کار نظر نیست دیدنش

رم یاد می دهد به غزال آرمیدنش

داغم از آن که گوش چرا می کند به غیر

غم نیست از نصیحت من ناشنیدنش

دارم مهی که شرح جفایش چسان کنم

[...]

وگر بازپرسی ز نادیدنش

که نادیده نتوان پرستیدنش

هین بیا بنگر به خون غلطیدنش

که دگر زنده نخواهی دیدنش

هر که آمد بهر سر ببریدنش

رعشه بر اعضا فتاد از دیدنش

گر که خالص باشد آن بخشیدنش

بر تو یا خاص است و خالص دیدنش

پس تأسف خورد از خشکیدنش

که بُد از وی عیش و آرامیدنش

نور عظمت آنگه آن در دیدنش

سدره را پوشیده بُد پوشیدنش

تابع حق دیدنش نا دیدنش

خوردنش ، نوشیدنش ، خوابیدنش