عقل اگر از تو وجودی پی برد

لیک هرگز ره به کنهت کی برد

چرخ می‌خواهد که این سر پی برد

او به سرگردانی این سر کی برد

هرکه او این راز مشکل پی برد

گر بود صد جانش یک جان کی برد

چرخ میخواهد که این سر پی برد

او بسرگردانی این ره کی برد

هرکه او یک ذره از عز پی برد

هیچ گردد هیچ هرگز کی برد

چرخ میخواهد که این سر پی برد

لیک هرگز ره بصنعش کی برد

ترا پرّ همت به جائی برد

که سوزد فرشته گر آنجا پرد

چون راه به خیمه گاه حی برد

وز حی به حریم دوست پی برد

کی به بزم عشق، هر لب پی به جام می برد؟

هر تنک ظرفی، به جام دوستی کی پی برد؟

کوی عشق است این نه راه کعبه و دیر مغان

بی دلیلی، خضر ازین جا ره به منزل کی برد؟

وحشیان بر خاک مجنون پر مریزید آب چشم

[...]