ای شاه، بهار دشمنانت دی باد

در دست تو بند زلف و جام می باد

چشم عدو از خون جگر رنگین باد

هر جا که روی تو نصرة اندر پی باد

این نامه که نامدار وی باد

بر دولت وی خجسته پی باد

هزاران جان فدای مصطفی باد

ابا یاران او جان آشنا باد

منم راز تو گفته در سوی باد

جهانت کرد یاد آر عشق آباد

توئی آتش توئی در جملگی باد

که از تو شد جهانِ عشق آباد

ز نور اوست یک ذره سوی باد

از آن کردست اینجا عالم آباد

نهانش بودش و نی بیشکی باد

حقیقت روح خود را کرده آباد

به قربت، هم نشین مصطفی باد

در آن قرب، ایستادش بهر ما باد