هر که گوید چون کنم، گو چون مکن

تا کنون چون کرده‌ای اکنون مکن

یا رب تو به فضل خویش موزونم کن

وز دست فضول خویش بیرونم کن

لطف تو به هیچ بخششی کم نشود

چون بیم کمیت نیست افزونم کن

تاکنون کردی چنین اکنون مکن

تیره کردی آب را افزون مکن

ای لاله رخ مرو دلم از هجر خون مکن

بر داغ عشق درد جدایی فزون مکن

اسباب عزم راست مکن سرو من بخود

قد مرا ز بار مصیبت نگون مکن

در هجر آفتاب رخ خویش چون شفق

[...]

شکوه بیهوده از ناسازی گردون مکن

این جراحت را به شمشیر زبان افزون مکن

تلخی ایام را بر خود گوارا کن به صبر

تا ز می پر توان کرد این قدح پر خون مکن

دست افسوس است بار سرو موزون، زینهار

[...]

هرکه گوید چون کنم گو چون مکن

تا کنون چون کرده‌ای اکنون مکن

بیش ازین بابا! دلم را خون مکن

زاده‌ی لیلی؛ مرا مجنون مکن

بیش از این ظالم دلش را خون مکن

هتک عرض زینب محزون مکن

پیش منعم شکوهٔ گردون مکن

دست خویش از آستین بیرون مکن

والله خیرالماکرین گفت حق

رو مکر و افسون مکن

از مکر، دم درکش چنین گفت حق

حق را دگرگون مکن

پیمان‌شکن را خصم دین گفت حق

[...]