رخش از خون دل گلگون برامد

دلش چون لالهیی ازخون برامد

ز هر چشم انجمن را خون برآمد

نفیر از انجم گردون بر آمد

خروشی از من محزون برآمد

نفیرم از دل پر خون برآمد

ز دریا موج گوناگون برآمد

ز بیچونی برنگ چون برآمد

چو نیل از بهر موسی آب گردید

برای دیگران چون خون برآمد

که از هامون بسوی بحر شد باز

[...]

خطت از لعل آتشگون برآمد

ندانم سبزه ز آتش چون برآمد

خضر زد غوطه در عهد سکندر

در آب زندگی و اکنون برآمد

به خونریزی کشیدی از میان تیغ

[...]

آه شراره بارم کان از درون برآمد

ابریست آتش افشان کز بحر خون برآمد

می‌کرد دل تفأل از مصحف جمالش

از زلف او به فالش جیم جنون برآمد

فانوس وار ما را از شمع دل فروزی

[...]

چو خور بر کوههٔ گلگون برآمد

چو سیل از کوه در هامون برآمد