گرچه عقلم شرح او نیکو دهد

لیکن او باید که شرح او دهد

نه درین گلشن گلی از آشنائی بو دهد

نه نسیمی غنچه گلهای ما را رو دهد

بیم آن باشد که شادی مرگ کردم چون حباب

گر درین آب و هوایم خنده گاهی رو دهد

چرخ دیگرگون نخواهد شد بدلتنگی ساز

[...]

ساقیا جامی که جان نو دهد

خانه ی دل را ز نو پرتو دهد

نکوئی ثمرهای نیکودهد

به توهر چه خواهی به از اودهد

به جنّ و انس و دیو و دد، هماره روزی او دهد

به جمله قسمت و نصیب و خطّ و آرزو دهد

جماد را، نبات را، وظیفه مو به مو دهد

الا، به اذن حق نموّ و شهد و رنگ و بو دهد

هر که را خواهد خدا نیرو دهد

نصرت آن باشد که بر خلق او دهد

خاصه پیشش تاب اگر گیسو دهد

ره دل دیوانهاش بر مو دهد

بر آنم که گر بخت نیرو دهد

ستاره مرا فال نیکو دهد