مخلص نفس و راحتِ روحی

وقتِ سیلاب کشتی نوحی

تعاطی الکاس من شان الصبوح

فسق بالراح یا ریحان روحی

ببین هم‌چون لبت خندان رخ صبح

بده چون اشک من جام صبوحی

هواک الکاس الذی لاتستفت فیها

[...]

جهان را تازه‌تر دادند روحی

به سر بردند صبحی در صبوحی

شده درگوش مرغان صبوحی

چو موسیقار قول بوالفتوحی

می جان پرورم ده در صبوحی

لان الرّاح ریحانی و روحی

تو قدر خود نمیدانی که لوحی

ز عین ذات اندر عین روحی

تو قدر خود کجا دانی که روحی

نه هر اغیار در عین فتوحی

منم پروردگار تو که روحی

دهم اینجا ترا فتح و فتوحی

تو اینجا ذاتی و در آب روحی

حیات مطلق و فتح و فتوحی

انا جسم و انتم روحی

خذ یدی فی البحار یا نوحی

جای شخص مجرد روحی

نبود جز بهشت سبوحی

تا کنونم نبوده ممدوحی

آب توفان آز را نوحی

امر «ربّی» و نفخ «من روحی»

چیست جز روح قدس سبّوحی

ای ساقی جان فداک روحی

پر کن قدح از می صبوحی

ای ساقی جان فداک روحی

پرکن قدح از می صبوحی

ایا نفسی علی الهجران نوحی

و بالاشواق و الا حزان یوحی

ندارم طاقت هجران جانان

تعالی نفس نوحی ثم نوحی

مرا جان دادن آسا‌ن‌تر ز هجران

[...]

خمارم بشکن از جام صبوحی

مگر پیش آید از مستی فتوحی

ز فتح مطلب ار پاکیزه روحی

شنوکان اکمل است از هر فتوحی

ایکه گیتی همه جسم است و تواش چون روحی

عالم ملک سفینه است و تو دروی نوحی

بسخن مرهم زخم کبد مجروحی

آیت رحمت آن دادگر سبوحی