خشک بندی ندید نیکوتر

هیچ خاموش ازو سخن‌گوتر

نخوتش هرچه کم به نیروتر

قدرتش هرچه بیش خوش خوتر

قضا در جنگ او آمد فروتر

که از یوسف همه چیزی نکوتر

حکیمش گفت رای تو نکوتر

که خسرو برترست و من فروتر

نیاید زان صنم کارم فروتر

دو عاشق چون سه باشند این نکوتر

هله زیرک هله زیرک هله زیرک زوتر

هله کز جنبش تو کار همه نیکوتر

بدوان از پی مردان بنگر از چپ و راست

جسته از سنگ ستاره ز قمر مه روتر

یک به یک پیش تو آیند چو از جا بروی

[...]

نه نرگس است ز چشم خوش تو عربده جوتر

نه سنبل است ز زلف کج تو غالیه بوتر

اگر چه سوخت مرا هجر خام و وعده رویت

خوشم که دوزخ نقد از بهشت نسیه نکوتر

من از قضاست که میرم به بند سلسله مویان

[...]

ای که خاک درت از سنبل تر خوش‌بوتر

عکس رخسار تو از شمس و قمر نیکوتر

آن را که به مدحت ز فلک سرگذرانید

چون نیست سخندان بود از جمله فروتر

دانی که سخندان که بود؟ آن که بداند

به را ز نکو باز و نکو را ز نکوتر

ز گوی پیش چوگان تیز دوتر

ز آب روی سبزه نرم رو تر

از زرده مهر گرمروتر

وز خنگ سپهر تیزدو تر

نی باد و ز باد گرم روتر

نی سیل و ز سیل تیزدوتر

دو ماه از یکدگر هر یک نکوتر

ز قامت سروشان چیزی فروتر

دل و طبع خویش را گو که شوند نرم خوتر

که دلم بهانه جو شد من ازو بهانه جوتر

گله گر کنم ز خویت به جز اینقدر نباشد

که شوند اگر تو خواهی قدری ازین نکوتر

همه رنگ حیله بینم پس پردهٔ فریبت

[...]

سموم دوزخ از ما تازه‌رو‌تر

غبار گلخن از ما مشک‌بو‌تر

زر و زیور عروسی تازه روتر

ز بوی غنچۀ گل نرم خوتر