تا بدانم که هر که زین شهر‌ند

چه سبب کز نشاط بی‌بهرند‌؟

مرتضی و آل او یک مظهرند

حیدر و اولاد از یک گوهرند

همه آب لطیف آن نهرند

گرچه بر منکر و عدو قهرند

این محبان، که شهرهٔ شهرند

از محبت تمام بی‌بهرند

اهل شیراز، بهشتی صفتان دهرند

هرکه را مار غمی زهر زند، پازهرند

در صفاهان نتوان بی می شیرازی بود

اهل دریا همه محتاج به آب نهرند

هرکس خوب که بینی به جهان، شیرازی ست

[...]