ای سنایی خواجهٔ جانی غلام تن مباش

خاک را گر دوست بودی پاک را دشمن مباش

گرد پاکی گر نکردی گرد خاکی هم مگرد

مرد یزدان گر نباشی جفت اهریمن مباش

خاصّ را گر اهل نبْوی عام را منکر مشو

[...]

ای سنایی بگذر از جان در پناه تن مباش

چون فرشته یار داری جفت اهریمن مباش

همچو شانه بستهٔ هر تارهٔ مویی مشو

همچو آیینه درون تاری برون روشن مباش

هر زمان از قیل و قال هر کسی از جا مشو

[...]

از دو گیتی یاد کردن بیگمان آبستنیست

گر همی دعوی کنی در مردی، آبستن مباش‌

نیک بودی، از برای گفت و گویی بد مشو

مرد بودی، از برای رنگ و بویی زن مباش‌

چون عوض نبود مرا، بی من مباش

من بسم جان تو، تو جان کن مباش

چونکه در عشق آمدی بیمن مباش

همچو شیطان در رهش رهزن مباش

تا توانی زیر پل ساکن مباش

چون شکست آورد پل ایمن مباش

من نیم نومید تو ایمن مباش

بی نیازی مینگر ساکن مباش

دشمنی داری از او ایمن مباش

زیر سقف بی ستون ساکن مباش

زن آمد جهان سخره زن مباش

برای زن اینسان فروتن مباش

عاشقی، دیگر به فکر منزل و مسکن مباش

آشیان خود بسوزان، یا درین گلشن مباش

تا توانی مشق فریادی بکن ای عندلیب

من ز کار افتاده ام، باری تو همچون من مباش

آن قدر کز دستت آید، پیرهن را چاک کن

[...]

روح قدسی، بیش ازین درتنگنای تن مباش

عیسی وقتی، گره در چشمه سوزن مباش

از لباس تن مجرد کن روان پاک را

یوسف سیمین تنی، درقید پیراهن مباش

سرمه کن از برق بینش پرده های خواب را

[...]