ما خلاف رسم مردم کرده‌ایم

ترک اسباب تنعم کرده‌ایم

رشتهٔ تسبیح را از ما مجوی

زانکه ما سررشته را گم‌ کرده‌ایم

در میان گریه چون ابر بهار

[...]

هر دو از این صومعه رم کرده ایم

رو بحرمگاه عدم کرده ایم

ما به روی تلخ صلح از اهل عالم کرده ایم

چشم شور خلق را بر خویش زمزم کرده ایم

مردمی دورست ازین شیرین دهانان، ور نه ما

سنگ را بسیار چون فرهاد آدم کرده ایم

نیست چندانی که گردد سیر چشم مور ازان

[...]

گاه خود خوردیم و گاهی صرف مردم کرده‌ایم

مدّتی از پهلوی دل ما تنعّم کرده‌ایم

ناله گر در دل شکستیم از شکیبایی نبود

آتشین بود آه، بر گردون ترحّم کرده‌ایم

نشئهٔی شاید ببخشد عمر اگر باقی بود

[...]

یار سرکش را به زور ناله همدم کرده ایم

این کمان را ما به بازوی نفس خم کرده ایم

عشقبازی جان درآرد صورت دیوار را

عکس را در خانه آئینه آدم کرده ایم

لب ز آب کاسه عیش خلایق شسته ایم

[...]