صد هزاران خصم درهم میکنی

تا که یک لقمه مسلم میکنی

چون تو راه خویشتن گم میکنی

صورت آهنگ مردم میکنی

آنچ تو گنجش توهم می‌کنی

زان توهم گنج را گم می‌کنی

ای پریوش، هر چه رسم مردمی کم می کنی

می کنی دیوانه و دیوانه تر هم می کنی

زلف تو از پر دلی صد قلب دلها را شکست

بس که تو بر تو دلش در زیر هم خم می کنی

بر درت جان می کنم، مزدم ز رویت یک نظر

[...]

نام خود را از چه ره گم می کنی

از چه ره تحمیق مردم می کنی

باز جیحونا تلاطم میکنی

چشم مردم را چو قلزم میکنی