نشاطی پیش ازین بود آن قدم رفت

غروری کز جوانی بود هم رفت

کان بت چو ازین سرای غم رفت

با همرهٔ عشق در عدم رفت

زین غم‌آباد مگر مولوی اعظم رفت

شرف الدین علی آن بی بدل عالم رفت

ز بس دیر انتظارش در حرم رفت

به پای سر نه، از سعیِ قدم رفت

سکندر رفت و شمشیر و علم رفت

خراج شهر و گنج کان و یم رفت

امم را از شهان پاینده تر دان

نمی بینی که ایران ماند و جم رفت